առանցքաձիգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑrɑnt͡sʰkʰɑˈd͡ziɡ]

վանկեր՝ ա•ռանց•քա•ձիգ 

Ածական

  1. առանցքից ձգվող, առանցքից սկսվող ◆ Այդ առանցքաձիգ շարժումը հաղորդվում է նաև վերին կլորակին, որտեղ դրված է կավե գունդը՝ աման շինելու համար։ ԳՏ

Աղբյուրներ[խմբագրել]