առատավիշտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑrɑtɑˈviʃt]
վանկեր՝ ա•ռա•տա•վիշտ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) խիստ վշտոտ, շատ վշտեր տեսած, վշտահար ◆ առատաբերք է այս հողն իսկապես, առատավիշտ է ու առատաքաջ։ Վահագն Հրաչյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։