առոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ռոց
- Ակն՝ պահանջ, առնելիք
- բնավորություն ◆ Էշն էշի մոտ կապես, կամ առոցը կսովորի, կամ փառոցը։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- Ակն՝ բերկրանք, զվարճություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։