ասկեր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աս•կեր
- Տաչկան (թուրքական) զինվոր ◆ Եվ տաճկի ասկերը վարվում էր նույն բարբարոսությամբ, որպես պարսիկները։ (Րաֆֆի)
- Զորք ◆ Մինք էլ մի ասկյար առնինք, էրթանք զիրանա թագավորու թաղտ առնինք Ահ ◆ Մելիք...քաշեց ուր ասքար ու էկավ խանութ խաթյունի վարեն։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։