ասկոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աս•կոտ 

  1. Շատախ՝ Ցավագար, ընկնավոր ◆ Պառավ ճրուց իրի, ըզուր տղեն ասկոտ էր, ընուր որ տեսավ, էլավ տանիս, հավար էրավ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։