ասկոտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աս•կոտ
- Շատախ՝ Ցավագար, ընկնավոր ◆ Պառավ ճրուց իրի, ըզուր տղեն ասկոտ էր, ընուր որ տեսավ, էլավ տանիս, հավար էրավ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։