աստիճանակարգություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑstit͡ʃɑnɑkɑɾɡutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աս•տի•ճա•նա•կար•գութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ծառայության՝ կոչումների՝ աստիճանների հաջորդական կարգերի ամբողջությունը, նվիրապետություն

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) բարդ համակարգերում, մասնավորապես՝ կենդանի օրգանիզմում առանձին միավորների (օրգան-համակարգեր, օրգաններ)՝ կառավարման բարձր մակարդակներին (նյարդային համակարգ) ենթարկվելու երևույթ
  2. (պաշտանվ․) տարրերի համախմբի դասավորություն՝ բարձրից դեպի ստորինը, կառավարման բարդ համակարգերի կառուցվածք, որի դեպքում համակարգի օղակներ բաշխված են տարբեր մակարդակներով՝ ըստ տրված չափանիշների

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նվիրապետություն

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) ստորակարգություն, հիերարխիա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ապակենտրոնացված աստիճանակարգություն-աստիճանակարգային համակարգ, որում տեղի ունեցող ներհամակարգային պրոցեսների (գործընթացների) մի մասը տեղափոխվում է աստիճանակարգության ավելի ցածր մակարդակ
  2. աստիճանակարգության խախտում-տե՛ս խախտում՝ ենթակարգության խախտում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։