աստղաբաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑstʁɑˈbɑt͡sʰ]
վանկեր՝ աստ•ղա•բաց
Ածական
- (նորբ․) աստղերով լցված, աստղալից ◆ Որ գիշերս ցնծա միշտ աստղաբաց: Ս. Եղիազարյան, ՑԿ, 204
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։