աստղունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑstʁuŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աստ•ղունք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- Արարատյան, Կարին, Վան՝ աստղեր ◆ Աստղունք լուսնին ձեն տվին։ (Ավետիք Իսահակյան)
- Շատախ՝ կատիկ, շնչափող
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- (սնոտ․) աստղունք դնել - վիճակի ծաղիկն ու ջուրը համբարձման գիշերը բաց երկնքի տակ թողնել, որ աստղերի շողքն ընկնի վրան և վիճակը բարի լինի ◆ Ջուրն ու ծակունք աստղունք դրել, խնդիրք արել աստղերին, Փափագ սրտով խնդիրք արել՝ բարի ժպտան իր սերին։ Հովհաննես Թումանյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։