ավալախր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վա•լա•խ(ը)ր 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Համշեն՝ սկիզբն ու վերջը ◆ Ուզում է ըտրա ավալախրը իմանալ։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Վերջը դրա ավալախրը կիմանաս, կգաս մեր կուշտը։ ՀժՀք
  2. վերջիվերջո

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։