ավարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւարել

վանկեր՝ ա•վա•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ավար առնել, կողոպտել
  2. հրապուրել, դյութել, հափշտակել, գերել ◆ Դու միակն ես եղել, ու քեզ ավարել են։ Համո Սահյան
  3. խլել (փխբ․) ◆ Ժամանակը… ավարում է մեր մաքրությունը ներքին։ (Շ. Ազնավուր)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ասպատակել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]