ավետարանական քրիստոնյա բապտիստ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑvɛtɑɾɑnɑkɑn kʰɾistɔnjɑ bɑpˈtist]

վանկեր՝ ա•վե•տա•րա•նա•կան քրիս•տոն•յա բապ•տիստ•ներ 

Ստուգաբանություն

1. եկեղեցի, որն առաջացել է 1944 թ. բապտիստների ավետարանական քրիստոնյաների և հիսունականների միավորման հետևանքով. 1963 թ. նրանց միացան «եղբայրական» մեննոնիտները

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։