ավերուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վե•րուկ 

  1. Բուլանըխ, Խարբերդ՝ ավերված ◆ ավերուկ տուն
  2. Վան՝ փչացած, ապականված ◆ ավերուկ պտուղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։