ավլկել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ավ•լը•կել
- Վան՝ Մաքրած ցորենի տականք, մնացորդ
- Խարբերդ՝ Խանգարել, ուշացնել, գործից գցել ◆ Ես շուտ պիտի գայի, բայց տանը ինձ ավլկեցին: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Ինձ մի ավլկիր, գործ ունիմ, թող գնամ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։