ավղուշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ավ•ղուշ
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Վան՝ որս ◆ Ավղուշը ձողու ծերին կախ է արած։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ախպերտինքը վե կացան, նստեցին էտ բերած ձիուն, գնացին ավղուշ։ ՀժՀք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ավղուշ անել - թռչունի որս անել, որս անել ◆ Տղի համար մի նետ ու աղեղ բերուց, որ ավղուշ անի։ (Երվանդ Լալայան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։