ավուչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վուչ 

  1. բուռ ◆ Մարդու աչքը ավուճ մը խողը կկշտացնե։ Ահ ◆ Մեկ ավուճ չամիչ քեզ կուտանք։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։