ավտողեկակալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑvtɔʁɛkɑˈkɑl]

վանկեր՝ ավ•տո•ղե•կա•կալ 

Գոյական

  1. (տեխ․) նավերում և ինքնաթիռներում օգտագործվող էլեկտրանավիգացիոն սարք՝ նախատեսված ուղղությունը առանց ղեկավարող անձի, ինքնուրույն կերպով պահելու համար ◆ Կես ժամի չափ ինքնաթիռը թռչում էր ավտողեկալի ղեկավրությամբ։

Աղբյուրներ[խմբագրել]