ատակա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑtɑˈkɑ]
վանկեր՝ ա•տա•կա
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< атака < ֆր․ attaque (իտ. attaca կապիր, միացրու
Գոյական
- (հնց․) հարձակում՝ թշնամու վրա սրընթաց հարձակում, հարձակման վերջնական փուլը
- (երաժշտ․) նշում այն մասին, որ բազմամաս երաժշտական ստեղծագործության հաջորդ մասը պետք է սկսել առանց դադարի (անմիջապես)
- դաշնամուր նվագելիս` ձեռքերի հանկարծակի լարումը ուժեղ շեշտի համար
- ձայնական ապարատի շնչառական դրությունից երգչականի անցնելը
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։