արագաչափիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾɑɡɑt͡ʃʰɑˈpʰit͡ʃʰ]

վանկեր՝ ա•րա•գա•չա•փիչ 

Գոյական

  1. արագությունը չափող սարք՝ արագաչափ ◆ Այժմ պետավտոտեսչության աշխատողների հուսալի օգնականներն են երթևեկության կառավարման ավտոմատացված սիստեմները, արագաչափիչները, ռադիոկապը։ (Ազատ Վշտունի)

Աղբյուրներ[խմբագրել]