Jump to content

արան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•րան 

արան 1

[խմբագրել]
  1. Արարատյան, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Ուրմիա՝ դաշտավայր, դաշտային տաք տեղ ◆ Մինչև այս ուրդը փոխվելը շատերը դեռևս արանումն էին։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Գյարանը արան ա մարդի գնացել։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

արան 2

[խմբագրել]
  1. Համշեն՝ ծխախոտի չորանոց

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։