արան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•րան 

արան 1[խմբագրել]

  1. Արարատյան, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Ուրմիա՝ դաշտավայր, դաշտային տաք տեղ ◆ Մինչև այս ուրդը փոխվելը շատերը դեռևս արանումն էին։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Գյարանը արան ա մարդի գնացել։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

արան 2[խմբագրել]

  1. Համշեն՝ ծխախոտի չորանոց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։