Jump to content

արան-տարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•րան•-•տա•րան 

  1. Արարատյան, Պապեն, Ջավախք՝Կողոպուտ:Ալան-թալան։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ◆ Արան-տարանը ընկել ա աշխարհքս, մարդ պտի, որ գլուխը պահի Սահակ Ամատունի
  2. ◆ Այս արան-տարանին Մկոյենք հարսանիք են բռնե (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։