արարատություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾɑɾɑtutʰˈjun]
վանկեր՝ ա•րա•րա•տու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) Արարատ լինելը, դառնալը ◆ Մեծին՝ մանուկի անարատություն, Տափարակներին՝ Արարատություն: Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։