արբանյակ

Հայերեն

• արբանեակ

Արտասանություն

ՄՀԱ: [arbanyak]

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * orbhəni- (+ակ)՝ * orbho- «որբ, երեխա, ծառա, սպասավոր» արմատից. հմմտ. հունարեն όρφανός՝ «որբ», գոթերեն arbaits «աշխատանք», ռուսերեն раб, работа, ребенок:

Գոյական

1. մոլորակի շուրջը պտտվող երկնային մարմին
2. արհեստական արբանյակ
3. քաղաք֊արբանյակ
4. սպասավոր, ծառա (հնց․)
5. որևէ մեկի կամակատար` կողմնակից` գործակալ (փխբ․)

Հոմանիշներ

1. գործակալ, գործակից, կողմնակից, կուսակից (հնց․)
2. կամակատար, հաճկատար, հաճոյակատար, մանկլավիկ, հաճոյարար (հզվդ․)
3. սպասավոր
4. ուղեկից
5. հարահետևող

Արտահայտություններ

• արհեստական արբանյակ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ satellite գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ uydu իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ спутник (ru) ‎(sputnik), сателлит (ru) ‎(satellit), сагеллит (ru) ‎(sagellit), приспешник (ru) ‎(prispešnik), клеврет (ru) ‎(klevret) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։