Հայերեն

վանկեր՝ ար•բի•տ(ը)•րաժ

Ստուգաբանություն

<арбитраж <ֆր․ arbitrage

(իրավ․) իրավարարություն
վիճահարույց հարցերի քննման ձև, երբ կողմերը դիմում են միջնորդ դատարան
(առևտր․) առևտրական գործառնություն՝ գների տարբերությունից օգուտ քաղելու համար
(սակ․) Առանց ռիսկի շահույթի ստացման շուկայական գործառնություն, շուկայի ցանկացած օբյեկտների գների տարբերության տեսքով
(դիվ․) պետությունների միջև ծագած վեճերի կարգավորումն իրենց կողմից ընտրած արբիտրի կամ արբիտրների կողմից։ Արբիտրաժը հնարավոր է միայն այն դեպքերում, երբ ա) կողմերը համաձայն են դիմել արբիտրաժին բ) կողմերն իրենք են ընտրում արբիրտին, գ) կողմերը ճանաչում են արբիրտի լիազորությունը և դ) արբիտրաժի որոշման կատարումը պարտադիր է կողմերի համար
(տնտգ․) վեճերի լուծման եղանակ, որի դեպքում կողմերը դիմում են հենց իրենց կողմից համաձայնեցված կամ օրենքով սահմանված կարգով ընտրված արբիտրներին (միջնորդ դատավորներին)

Թարգմանություն

Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
Սակարկային տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, ««Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի» համալսարան», 2011 — 89 էջ։
Կաղապար:Գիրք։ԴՏՀԲ
Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։