արինթաթախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•րին•թա•թախ 

  1. տե՛ս արնաթաթախ ◆ Անողորմ ղզլբաշի թուրն ու արինթաթախ ձեռքը ոչ հեր էր հարցնում, ոչ հիվանդ, ոչ ծեր։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Հանկարծակի նրա աչքովն ընկան յուր արինթաթավ մատները։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։