արծաթաշեղբ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾt͡sɑtʰɑˈʃɛʁb]

վանկեր՝ ար•ծա•թա•շեղբ 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) արծաթե շեղբ` բերան ունեցող ◆ Աջ ձեռքիս մեջ` դանակը սուր, Արծաթաշեղբ, ոսկեդրվագ։ Հ. Մովսես

Աղբյուրներ[խմբագրել]