արծաթաքար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾt͡sɑtʰɑˈkʰɑɾ]

վանկեր՝ ար•ծա•թա•քար 

  1. Տրապիզոն՝ կարծր ողորկ քար, որի վրա արծաթ են մաքրում, սիմքար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։