արկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ արկ 


Բացատրություն

  1. բերդ, միջնաբերդ միջնադարյան քաղաքներում
  1. Հայերեն բարբառային բառ

  2. Բաղեշ, Մոկս, Նոր Բայազետ, Նոր Ջուղա, Պոլիս, Վան՝ դեմքի վրա դեղնավուն պուտ-պուտ կետեր, պեպեն
  3. Ակն, Մուշ՝ անգամ (ցույց է տալիս ճաշելու քանակը),ճում ◆ Օրը չորս արկ կերակուր կուտենք։ (Հրաչյա Աճառյան)
  4. զինամթերք, որը նախատեսված է հրետանային զինատեսակներից այդ թվում՝ ռեակտիվ արձակելու, նետելու, արկանելու համար, անկյան տակ նետվող պայթյունից զինամթերք
  5. Կեսարիա, Մուշ, Սասուն, Տարենտե՝ հոգեհաց ◆ Արկ տալ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. անջատվող տակնոց պոչաթևավոր զրահահար արկ
  2. առանձնացվող տակնոցով զրահահար ենթատրամաչափային արկ
  3. արկերի անկման շրջան
  4. արկերի ցրում
  5. արկի անկման տեղը
  6. արկի արագություն
  7. արկի կոնական հետնամաս

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։