Jump to content

արկահարում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ար•կա•հա•րում 

Բառակազմություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) (ռազմ․) արկերով հրանոթից կրակ բաց անելը, հարվածելը, կրակելը ◆ Հրետնային արկակոծությունը դադարեց Երկիր (թերթ) ◆ Թուրքերը արկահարման տակ են պահում Քարինտակի այն ճանապարհը, որտեղից օգնություն է սպասվում (Հրաչյա Աճառյան)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]