Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ արհաւիրք

վանկեր՝ ար•հա•վիրք

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ * ahr(a)βīr. հմմտ. ahr > հայերեն ար(հ) և խոտանասակերեն birrai «վախենում եմ»։

աղետ, փորձանք, չարիք, պատուհաս, օրհաս, դժբախտություն, ձախորդություն, արհավրանք (հնց․), բարկության գավազան, երկնային պատիժ

Բաղադրյալ բառեր
արհավիրքալի

{{translation-

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։