Jump to content

արմատանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ար•մա•տա•նալ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. արմատ բռնել՝ արձակել, արմատակալել, արմատավորվել ◆ Երբ ջուրերը ամբողջովվին վերադարձան... այդ ծառը արմատացավ, բարձրացավ, մնաց հոն։ (Միսաք Մեծարենց)
  2. (փխբ․) հիմնավորվել, արմատ գցել, հաստատվել, բուն դնել ◆ Նրա մեջ արմատացել էր օրգանական երկյուղ դեպի Ալիմյանները։ (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս արմատավորվել (1)
  2. տե՛ս արմատակալել (1)
  3. տե՛ս հիմնավորվել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]