արնքագին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ար•ն(ը)•քա•գին
- Արարատյան՝սե՛ս արնքագին
- տանջանք, չարչարանք, արյուն-քրտինք ◆ Գերդաստանը հանդերձ անգամ ինքը չէր անում, այդ հոգում է մայրը` յուր արնքագնով Աշոտ Հովհաննիսյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։