արտաբնակեցություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑbnɑkɛt͡sʰutʰˈjun]
վանկեր՝ ար•տա•բը•նա•կե•ցու•թյուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) իր բնակավայրից դուրս՝ այլ տեղ բնակություն հաստատելը ◆ Արտաբնակեցության 2000-ամյա փորձ ունեն հրեաները։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։