արտալա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ար•տա•լա
- Թբիլիսի, Ջավախք՝տավարի սրունքներ՝ զինգեր◆ Արտալան լավ սառած խաշ գըլլի (Ձեռագիր)
- վատորակ միս
- տավարի սրունքներից պատրաստված ջրալի կերակուր, խաշի տեսակ◆ Մեկը կուշտ փորով արտալա, բաստուրմա ու կամպոտ է ուտում (Մուրացան) # ավելորդ, անցանկալի մարդ, որին մեկը իր հետ հյուր է տանում ուրիշի մոտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։