արտոնագրատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾtɔnɑɡɾɑˈtɛɾ]
վանկեր՝ ար•տո•նա•գ(ը)•րա•տեր
Գոյական
- որևէ գյուտի կամ հայտնագործության արտոնագիր ունեցող ◆ Ոչ ոք չի կարող օգտագործել գյուտը առանց արտոնագրատիրոջ, այսինքն՝ այն անձի համաձայնության, որին պատկանում է արտաոնագիրը։ Արտոնագրատերը կարող է թույլտվություն տալ իր գյուտի օգտագործման համար կամ լիովին ուրիշին զիջել արտոնագիրը։ Քաղաքացիական օրենսգիրք
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։