արցունքաթաթավ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾt͡sʰuŋkʰɑtʰɑˈtʰɑv]

վանկեր՝ ար•ցուն•քա•թա•թավ 

Ածական

  1. (նորբ․) արցունքով թաթախված՝ թրջված ◆ Եվ կապույտ մուժն էլ քաշվեց՝ ծվարի հոգուս կիրճերում արցունքաթաթավ։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]