Jump to content

արքայադավություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾkʰɑjɑdɑvutʰˈjun]

վանկեր՝ ար•քա•յա•դա•վու•թյուն 

Բառակազմություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) արքային դավելը՝ դավաճանելը ◆ Ձեր աղաղակած արքայադավությունը վերացական է։ Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]