արքայադավություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾkʰɑjɑdɑvutʰˈjun]
վանկեր՝ ար•քա•յա•դա•վու•թյուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) արքային դավելը՝ դավաճանելը ◆ Ձեր աղաղակած արքայադավությունը վերացական է։ Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։