արքայազուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ար•քա•յա•զուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. թագավորական ցեղից, արքայական տոհմից սերած, արքայի որդի ◆ Էսպես էլ հայտնում է թագավորը հավաքված արքայազուններին ու իշխանազուններին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մայր, ես եմ ինքնակալ արքայազուն արքան։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]