Jump to content

արևաբաշխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ •••• 

  1. Արարատյան, Մուշ՝Հին զգեստ, որ մեկը նվիրում է ուրիշին` իր անձի արևշատության համար։ ◆ Թազեն մաշ հինը արևաբաշխ է։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։