արևաբոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾɛvɑˈbɔt͡sʰ]
վանկեր՝ ա•րե•վա•բոց
Ածական
- (նորբ․) արևի բոցերով վառված՝ լուսավորված ◆ Դու ինձ համար չեղար լոկ գետ ու սառը ջուր Լույս ափերով արևաբոց. Դու առաջին իմ ջերմ կարոտ, սեր ու համբույր հեքիաթային իմ օրորոց։ Պ․ Աղաջանյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։