արևաբույր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•րե•վա•բույր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. արևի բույր՝ շունչ ունեցող, արևաշող, պայծառ ◆ Առավոտյան թարմ, արևաբույր և անձրևահամ օդը լցրեց իմ սիրտը ուրախ անձկությամբ։ Գուրգեն Մահարի

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. արևահոտ, արևաշունչ
  2. տե՛ս արեգակնափայլ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]