Jump to content

արևախաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ արե•վա•խաշ 

  1. Մուշ, Պոլիս, Վան՝ արևի տակ փռած ծիրան, որ հետեզհետե չորանում և չիր է դառնում
  2. Ղարաբաղ, Մուշ՝արևակեզ, արևից տաքացած՝ վառված՝ խաշած:◆ Լաո, էդ կլոր (սեխ) արևախաշ է, ի՞մալ կուտիս։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։