ափալ-թափալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•փալ-թա•փալ 

  1. շտապով, հապճեպորեն, արագ-արագ ◆ Ափալ-թափալ սոված գիլի պես տուն ա ընկնում։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ղոնաղը... ափալ-թափալ էթում ա, մննում տեղերը, տազ անում, սաքի թե քնած ա։ ՀԺՀՔ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։