ափաշկարա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ափ•աշ•կա•րա 

  1. Արարատյան, Երզնկա, Կարին, Համշեն, Ղարաբաղ, Մուշ, Ուրմիա՝ ակնհայտ, բացահայտ, հայտնապես ◆ Դրա համար էլ վախենում էին ափաշկարա նրա հետևից չանչ անել։ (Ակսել Բակունց) ◆ Գալիս էին ափաշկարա օրը ճաշին տունը կտրում, ունեցած-չունեցածը վերցնում։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։