ափիկ-խուփիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•փիկ-խու•փիկ 

  1. Նոր Նախիջևան՝ հանկարծամահ լինել ◆ Խեղճ մարդը մի օրում ափիկ-խուփիկ եղավ։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։