ափուռ-չուփուռ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•փուռ չու•փուռ
- Մալաթիա՝ եղած-չեղախը, ունեցած-չունեցածը, մանր-մունր տնային իրեր ◆ Մեր Երևանի քրեհդար խալխը իրանց ափուռ-չուփուռ շլակած էս թաղից էն թաղը պետք ա քոչեն։ (Խաթաբալա)
- Արարատյան, Բալու, Նոր Նախիջևան, Պարտիզակ, Ջավախք, Քղի՝ խառնիփնթոր, խառնիխուռն ◆ Խելքս դարձավ, ան ինչ ափուռ-չուփուռ տուն էր։ (Ձեռագիր)
- Արարատյան, Կեսարիա, Մալաթիա, Քղի՝ ափեղ-ցփեղ, վայրիվերո ափուռ-ցոփուռ խոսալ ◆ Էսպես ափուռ-չփուռ խոսքերի չհավատաս։ (Խաչատուր Աբովյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Մալաթիայի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Խաթաբալա
- Արարատյան բարբառային բառեր
- Բալուի բարբառային բառեր
- Նոր Նախիջևանի բարբառային բառեր
- Պարտիզակի բարբառային բառեր
- Ջավախքի բարբառային բառեր
- Քղիի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Ձեռագիր
- Կեսարիայի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Խաչատուր Աբովյան