ափրակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ափ•րակ 

  1. Թբիլիսի՝ դատարկ, անիմաստ ◆ Իս էն գլխեմեն ասիլ իմ, վուր շատ չիմ սիրում ափրակ բաներ։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։