աքսորահեռու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkʰsɔɾɑhɛˈru]

վանկեր՝ աք•սո•րա•հե•ռու 

Գոյական


  1. (նորբ․) հեռու աքսորավայր ◆ Նրա հանդեպ լռելիս՝ արարքի ու ճանապարհի աքսորահեռուն իրենց գիտակցության ու խղճի խաղին բերելով։ (Վ. Այվազյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]