Jump to content

բաբագիթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բա•գիթ 

  1. Մուշ՝ ազդեցիկ, քաջ, համարձակ, հաղթանդամ (մարդ) ◆ Օղորմած մեկեն բաբագիթ էր հա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։