Jump to content

բաբար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բար 

  1. Բալու, Նիկոմեդիա՝ հորեղբայր
  2. տարիքավոր մարդկանց տրվող հարգական կոչում ◆ Մինաս բաբար։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Բալու՝ խեղճ ու կրակ՝ անճարակ մարդ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։