բաբար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բար 

  1. Բալու, Նիկոմեդիա՝ հորեղբայր
  2. տարիքավոր մարդկանց տրվող հարգական կոչում ◆ Մինաս բաբար։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Բալու՝ խեղճ ու կրակ՝ անճարակ մարդ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։