Jump to content

բաբեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բեր 

  1. Խիզան, Շատախ՝ հորեղբայր ◆ Դավիթ գնաց մոտ իր բաբեր։ ՍԾ
  2. տարիքավոր մարդկանց տրվող հարգական կոչում
  3. Բալու՝ խեղճ ու կրակ՝ անճարակ մարդ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։