բաբեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բեր 

  1. Խիզան, Շատախ՝ հորեղբայր ◆ Դավիթ գնաց մոտ իր բաբեր։ ՍԾ
  2. տարիքավոր մարդկանց տրվող հարգական կոչում
  3. Բալու՝ խեղճ ու կրակ՝ անճարակ մարդ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։